به نسيمي همة راه به هم مي‌ريزد
کي دل سنگ تو را آه به هم مي‌ريزد

سنگ در برکه مي‌اندازم و مي‌‌پندارم
با همين سنگ زدن، ماه به هم مي‌ريزد

عشق بر شانه هم چيدن چندين سنگ است
گاه مي‌ماند و ناگاه به هم مي‌ريزد

آنچه را عقل به يک عمر به دست آورده است
عشق يک لحظه کوتاه به هم مي‌ريزد

آه، يک روز همين آه تو را مي‌گيرد
گاه يک کوه به يک کاه به هم مي‌ريزد