ديروز شيطان را ديدم

در حوالي ميدان بساطش را پهن کرده بود ؛

فريب مي فروخت!!

مردم دورش جمع شده بودند،هياهو ميکردند،هول ميدادند و بيشتر ميخواستند

توي بساطش همه چيز بود : غرور،حرص،دروغ،جنايت و...

هرکس چيزي مي خريدو در ازايش چيزي مي داد

بعضي ها تکه اي از قلبشان را ميدادند

و بعضي پاره اي از روحشان را

بعضي ها ايمانشان را ميدادند

و بعضي آزادگيشان را

شيطان ميخنديدو دهانش بوي گند جهنم ميداد،حالم را به هم ميزد،انگار ذهنم را خواند

موذيانه خنديد و گفت :

من کاري با کسي ندارم

فقط گوشه اي بساطم را پهن کرده ام و آرام نجوا ميکنم

نه قيلوقال ميکنم و نه کسي را مجبور ميکنم چيزي از من بخرد

مي بيني! آدم ها خودشان دور من جمع شده اند

آن وقت سرش را نزديکتر آورد و گفت:

البته تو با اينها فرق ميکني

تو زيرکي و مومن،زيرکي و ايمان آدم را نجات مي دهد

اينها ساده اند و گرسنه،در ازاي هرچيز فريب ميخورند

ساعتها کنار بساطش نشستم تا اينکه چشمم به جعبه ي عبادت افتاد ک لابه لاي چيز ديگر بود

دور از چشم شيطان آنرا برداشتم و توي جيبم گذاشتم

با خود گفتم:بگذار يکبارم که شده کسي چيزي را از شيطان بدزدد

به خانه آمدم و در کوچک جعبه ي عبادت را باز کردم

توي آن اما جز غرور چيزي نبود

جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توي اتاق ريخت

فريب خورده بودم،فريب

دستم را روي قلبم گذاشتم ، نبود!

فهميدم ک آنرا کنار بساط شيطان جاگذاشتم

تمام راه دويدم،تمام را لعنتش کردم،تمام راه خدا خدا کردم

ميخواستم عبادت دروغي اش را توي سرش بکوبم و قلبم را پس بگيرم

به ميدان رسيدم،شيطان اما نبود

آنوقت نشستم و هاي هاي گريه کردم،اشک هايم ک تمام شد

بلند شدم تا بي دلي ام را با خود ببرم

ک صدايي شنيدم....

صداي قلبم را

و همانجا بي اختيار ب سجده افتادم و زمين را بوسيدم

به شکرانه قلبي ک پيدا شده بود.