مینای دل

سکوت کرده ام...

روزهاست سکوتم را حتی با کلمه ها تقسیم نمیکنم..

وقتی درد داری وکلمه ها دردهایت را نمی فهمند...

وقتی بغض داری وهوا برا نفس کشیدن کم داری...

وقتی همه هستن و او نیست...

وقتی همه شادند وتو دلتنگ...

پس

           حرفی نمی ماند...

                            سکوت میکنی...

سکوت می کنم به احترام همه ی زخم هایی که مرهمی ندارند

  وهمه ی بغض هایی که پنهان می مانند...

هیـــــــــــس..!

                  سکوت کن...

اینجا مدتهاست زندگی به خواب رفته....