مینای دل

نبودن تو فقط نبودن تو نیست....

                    نبودن خیلی چیزهاست....

بی تو زندگی زو به راه نیست...

شادی معنا ندارد...

و دلتنگی تنها همدم ثانیه هایی است که می گذرند..

باورکن من هنوز نبودنت را باور نکردم و

                         نگاهم هنوز به دنبال توست...

راستی دلت برای کودکانه هایم تنگ نشده؟؟

     اما باور کن من دلم برای مادرانه هایت پر می زند...

برای لبخندی که همیشه بر لبانت بود...

    برای نگاهی که لبریز عشق بود...

      برای صدایی که آرامش بخش بود...

          برای حضورت...

              برای مهربانی بی دریغ ات....

من برای همه ی مادرانه هایت دلتنگ ام...

مادرم!

         دلم می سوزد

                                برای خودم...

                                 برای روزهایی که بی تو در اندوه می گذرند...

                                 برای تنهایی که بعد از تو سهم من ار همه ی دنیا شده...

                                  برای دلم که بی تو همیشه تنگ است وبی قرار...

مادرم!

         تو میدانستی حتی همه ی ثانیه هایی که کنارم هستی

                                            بازهم دلتنگ توام...

                  حالا ببین نبودنت با من چه می کند...

کاش برمی گشتی و می دیدی

                 چشمهایم چگونه تقاص نبودنت را پس می دهند.....

گاهی کلمات هم حرفت را نمی فهمند..

  گاهی نوشتن هم دردی از دلت کم نمی کند...

 گاهی فقط گاهی

                          دلت کمی نبودن می خواهد...

شاید درنبودنت دل زندگی برایت تنگ شود

                                         وشاید کمی فقط کمی

                                          با تو و دلت مهربان ترشود...

 پانوشت: تواین روزای قشنگ دعام کنید...

بعضی ها چهره هاشان خیلی معمولیست

              اما آنچه درسمت چپ سینه شان میتپد دل نیست

اقیانوس محبت است...

بعضی ها تن صدایشان خیلی معمولیست

            اما سخن که میگویند در جادوی صدایشان غرق میشوی...

بعضی ها قد وقامتشان معمولیست

            اما حضورشان تپش قلب می آورد ...

بعضی ها خیلی معمولی هستند

           اما همین معمولی بودنشان از آنها جذابیتی منحصر به فرد می سازد...

اینها خاص ترین معمولی ها هستند

          که تا ابد در دلها جاودانه می شوند

وفراموش کردنشان محال است.....

 پ ن: این نوشته یه عزیز برام فرستاد خیلی قشنگ بود گفتم بذارم تو وبلاگم

       هممون از این آدمای معمولی توزندگیمون داریم امیدوارم قدرشونو بدونیین...