مینای دل

هوای دلم ابری است ..بی تو بهار که هیچ زندگی را دوست ندارم...

  روزشمار روزهای نبودنت شده ام.

لبخند برلبم که می اید بغضی بزرگ گلویم را می فشارد..

حسرت نداشتنت بر دلم مانده...

چقدر دلم مهربانی دستهایت را می خواهد...

به نبودنت عادت نمی کنم ...جای خالیت شده خاری بزرگ در قلبم..

نفس که می کشم همه ی وجودم درد می کشد..

درد بی درمان نبودنت همه ی وجودم را گرفته ..دیگر امیدی به درمانم نیست...

امروز...فردا...نمی دانم شاید ثانیه ای دیگر منحنی قلبم صاف شود...

بوق ممتد رفتنم موسیقی پیوستن به تو می شود..

برایم آغوش بگشا ..من دلتنگ آغوش توام...

آغوش مهربان کودکی هایم.....

بی حوصله ام دست خودم نیست...

               کمی دلتنگ فردایم...

فردایی که می آید ونمیدانم تو می آیی یا نـــــــــــــــــــــــــــــه....!؟؟

شاید من نباشم

                    شاید نباید من باشم

                                              تا تو بیایـــــــــــــــــــــی...!!

قصه من وتـــــــــــــــــــــــــــو و گل نرگــــــــــــــس و زمستان..

            قصه ی غریبی است..

دلم زمستان می خواهد

                                وعطر گل نرگــــــــــــــــــس..

دلم جمعه ایی می خواهد

                                  که تو بیایـــــــــــــــــــی...

امـــــــــــــا...

                 نه زمستان است وعطر نرگس..

نه جمعه ای که تو بیایــــــــــــــی...

دلم تنگ همین بودن ها ونبودن هاست.

دلم تنگ همین کاش ها ونیامدن هاست...

دلم تنگ همین دل تنگی هاست...!!!!!!!!!

راستی گل نرگــــــــــــــــس..

آدرس زمستان را داری..؟؟؟؟؟

برف وسرما وسپیدی و نرگس وبوی عشــــــــــــــــــــــــق تو!

میانه ی بهارم ودلتنگ زمستان...

آخر زمستان که بود عطر تو بیشتر در جمعه ها می پیچید...

اکنون نه جمعه است

                     نه زمستان....

                         نه عطر گل نرگــــــــــــــــس...

فقط...

فقط من هستم

                  ویک بغل دلتنگـــــــــــــــــــــــــــــــــی...!!!!!!