مینای دل

شب هجری کشیده ام که مپرس...!

  قصه تلخی داشته ام که مپرس...!

   گلایه ام نیست از آسمان وزمین...!

     تقدیر چونانم فتاده زپای که مپرس...!

دعاکن...

دعاکن...

           که زمانه مهربان تر شود...

            نگاه عشق کمی عاشقانه تر شود...

ززاری دنیا ورنج روزگار

               دل بی قرارم کمی آرام تر شود...

سخن همین جا تمام که راز زندگی

                            دلم راتنها کرد وباید تنهاتر شود...